Βουβάλια

Αποικία Πτηνών

Μετανάστευση Φλαμίνγκο

Παραδοσιακή Αλιεία

Ο Λιθότοπος είναι πεδινό χωριό της περιφερειακής ενότητας Σερρών σε υψόμετρο 45 μέτρα, ο οποίος βρίσκεται στις νότιες όχθες της λίμνης Κερκίνης, στα βόρεια του κάμπου των Σερρών. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης αποτελεί την Τοπική Κοινότητα Λιθοτόπου που υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Ηρακλείας του Δήμου Ηρακλείας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 692 κατοίκους

Ο Στρυμόνας (βουλγαρικά: Струма, Στρούμα) είναι ποταμός της νοτιοανατολικής Ευρώπης με συνολικό μήκος 392 χιλιόμετρα, από τα οποία 274 βρίσκονται σε βουλγαρικό έδαφος και 118 σε ελληνικό. Στο ελληνικό έδαφος, ο ποταμός ρέει αποκλειστικά στο έδαφος της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών και μαζί με τον Αγγίτη που είναι ο κυριότερος ελληνικός παραπόταμός του, ανήκουν στην υδρογραφική λεκάνη της ανατολικής Μακεδονίας.

Η λεκάνη απορροής του καλύπτει έκταση 17.300 τ.χλμ., από αυτά τα 11.035 τ.χλμ. ανήκουν στη Βουλγαρία και τα 6.295 τ.χλμ. στην Ελλάδα, η δε μέση ετήσια απορροή του εκτιμάται σε 3.440 x 106 κυβικά μέτρα. Τα πετρώματα της λεκάνης απορροής του είναι κυρίως μεταμορφωμένα αποτελούμενα από γνευσίους, σχιστόλιθους και μάρμαρα. Υπάρχουν, επίσης, εκρηξιγενή πετρώματα και μεταλλοφόρα ιζηματογενή. Σε ορισμένες θέσεις της κοίτης του υπάρχουν συγκεντρώσεις προσχωματικού χρυσού.

Ο ποταμός είναι πλούσιος σε φερτές ύλες που προσχώνουν συνεχώς στην πεδιάδα των Σερρών και τη Λίμνη Κερκίνη. Συγκεκριμένα, υπολογίζεται ότι μεταφέρονται τουλάχιστον τέσσερα εκατομμύρια (4.000.000) κυβικά μέτρα φερτών υλών ετησίως, σε μέση ετήσια απορροή 3,4 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού. Το πλάτος του ξεπερνάει τα 250 μέτρα, ενώ το βάθος του φτάνει τα 3 μέτρα.

Ο τρίτος μεγαλύτερος κάμπος της χώρας είναι αυτός των Σερρών, μετά τον κάμπο της Λάρισας και της Θεσσαλονίκης. Εκτείνεται από τα βουλγαρικά σύνορα και την οροσειρά του Μπέλες μέχρι τη θάλασσα και τον Στρυμονικό κόλπο. Τροφοδότης ο ποταμός Στρυμόνας, ειδικά μετά το 1932, οπότε και κατασκευάζεται το φράγμα που θα δημιουργήσει την τεχνητή λίμνη Κερκίνη αλλά και τα κανάλια με νερό, που θα μετατρέψουν πολλά από τα χωράφια από ξερικά σε ποτιστικά. Ρύζι, καλαμπόκι, σιτάρι και καπνός ήταν τα κύρια προϊόντα του νομού από παλιότερα αλλά και ειδικά από τις δεκαετίες του ’20 και του ’30, οπότε ήρθαν στην περιοχή πρόσφυγες από την ευρύτερη Τουρκία, τον Πόντο, την ανατολική Ρωμυλία (νότια Βουλγαρία) και τα νότια της Ρωσίας. Τότε μοιράστηκαν όλες οι εκτάσεις στους πρόσφυγες και άρχισαν να καλλιεργούνται συστηματικά. Μικρός κλήρος για τον καθένα, μικρές εκτάσεις και μικρή παραγωγή, σχεδόν ίσα για να είναι αυτάρκεις οι οικογένειες.

Εννοείται ότι σήμερα, το 2016, πολλά έχουν αλλάξει στον κάμπο των Σερρών. Το ρύζι Καρολίνα των Σερρών είναι ακόμα ξακουστό, καθώς το έδαφος, η έλλειψη δυνατών αέρηδων και τα νερά της περιοχής, τού δίνουν ιδιαίτερη γεύση και το κάνουν να συναγωνίζεται το ιταλικό ρύζι για ριζότο. Το καλαμπόκι και το σιτάρι, τα φιστίκια, τα αμύγδαλα, οι πατάτες στην Ανω Βροντού, τα φασόλια στην Ορεινή συνεχίζουν να καλλιεργούνται και πλάι τους νέες καλλιέργειες, οι λεγόμενες δυναμικές: ρόδια και αρώνια, δίκοκκο σιτάρι και αρωματικά φυτά.